میوه فیجوآ یا فوجی، بومی برزیل، پاراگوئه، آرژانتین و اروگوئه است. همچنین میتوان آن را در بخشهایی از اروپا مانند ایتالیا و اسپانیا یافت. در ایالات متحده، اغلب در کالیفرنیا و فلوریدا رشد میکند. این میوه در نیوزلند محبوبیت دارد و به کشورهای دیگر صادر میشود. نامهای دیگر فیجوآ شامل گواوا برزیلی، گواوا آناناس و گواوا انجیر است. این میوه در اکثر نقاط دنیا بهاندازه سیب، گلابی، موز و سایر میوههای شناختهشده رایج نیست و بههمین دلیل بسیاری از مردم طعم و مزه آن را نچشیدهاند. میوه فوجی گوشت کرم رنگ با طعم شیرین و رایحه معطر دارد، بسیاری از افراد مزه این میوه را چیزی بین طعم گلابی و آناناس توصیف کردهاند. تشخیص رسیدهبودن میوه فوجی چندان ساده نیست زیرا پوست خارجی آن حتی بعد از مدتطولانی، رنگ سبز تیره خود را حفظ میکند و با دقتکردن در رنگ آن نمیتوان از رسیدهبودن میوه مطمئن شد. برای تشخیص کال یا رسیدهبودن فوجی توصیه میشود اندکی آن را فشار دهید، اگر میوه مانند سنگ سفت و سخت بهنظر برسد حتما کال است اما اگر پوست آن کمی فرو برود احتمالا بهاندازه کافی رسیده است. گوشت میوه فوجی سفید و آبکی است. مرکز آن نیمهشفاف است. هر میوه حدود 20 تا 40 دانه کوچک دارد، اگرچه ممکن است برخی از آنها بیش از 100 دانه داشته باشند. هنگام خوردن میوه، بواسطه کوچکی دانهها، بیاختیار این دانهها هم بلعیده میشوند. مواد مغذی موجود در فوجی فوجی منبع خوبی از ویتامین C، پتاسیم و فیبر غذایی است. یک فنجان از فوجی شامل: • کالری: 125 • کربوهیدرات: 31 گرم • فیبر: 13 گرم • کلسیم: 35 میلیگرم • منیزیم: 18 میلیگرم • پتاسیم: 353 میلیگرم • ویتامین سی: 67 میلیگرم • فولات: 47 میکروگرم روش مصرف میوه فوجی میوه فوجی را میتوان بهصورت خام یا بههمراه سایر خوراکیها میل کرد، متداولترین روش برای خوردن خام میوه این است که آن را دو نیم کرده، گوشت داخلش را با قاشق بیرون بیاورید و میل کنید، پوست فوجی نیز خوراکی است اما معمولا دور ریخته میشود. میوه فوجی بهدلیل طعم ملایم آن در طیف وسیعی از خوراکیها از جمله آبمیوه، اسموتی، سالاد، مربا و ژله، شیرینیها و دسر، کوکی و بستنی نیز استفاده میشود.